Rehberimiz, ışığımız yol göstericimiz.. Her bir harfi hak kokan her bir kelimesi nur saçan her bir cümlesi hayat veren neydi o? Nerede “Sizi karanlıklardan aydınlığa çıkaracak olan apaçık ayetler?” Sözde saygı gösterip duvarına astığın, üzerini dantellerle örtüp görünmez kıldığın kitaptan bahsetmiyorum. Yılsonu alkışlatılan törensel bir mevzuu haline gelen sözde içi boşaltılmış eğitimlerden de bahsetmiyorum. Sadece mezarlık ziyaretlerinde çantana aldığın kitapta değil göstermek istediğim. Veyahut arkadaşlarınla çekiştirmeli bir günün başlangıcını “Yasin”le yaptığın kitap da değil sorduğum.. Nerede senin hayatına yön verecek ayetler, nerede anlamına anlam kattığın her harfinde Allah(c.c)’ın kudretini ve rahmetini hissettiğin? En son ne zaman anlayarak namaz kıldın Allah(c.c) ile konuşur gibi? Ne zaman namazın Kur’an ile hayat buldu? En son ne zaman Allah(c.c) ile konuşma sınırlarını genişletmek için bir sure ezberledin?
Ah! Pardon unutmuşum çocuklarla uğraşırken zamanının olmadığını, unutmuşum çalışıp yorgun olduğun için zamanının olmadığını. Unutmuşum tv karşısında kanalları değiştirirken uyuyakaldığını.. Oysaki çocuklarına hayat ilmini verirken Kur’an’ı hayatının merkezine koyması gereken ilmi vermeyi gözden kaçırmışsın! Oysaki sana rızkını verenden rızık kazanma bahanesiyle kaçmışsın! Oysaki Kur’an’ı salt okurken öğrendim sanmışsın.. Kuran ile yaşamak cümlesini, cuma günleri oku geç anlamışsın! Hani sırat köprüsünden geçerken sağından girecek ve önünü aydınlatacak olan kitap var ya; sanma ki o Kur’an bir anda sağına yapışıp önünü aydınlatır. Göğsündeki iman ışığı yetmeyecek önünü aydınlatmaya sağından gelecek olan işte o ışık senin Kur’an’a göre olan amellerinin ışığıdır. Şimdi dön de bir bak amellerine Kur’an uygun mu, Kur’an’a göre mi harmanlanmış? Gerçekten Allah(c.c)’ın sözlerini anlayıp uygulayabilmiş misin?
Allah hepimize Kur’an’a uygun yaşayabilmeyi nasib etsin; kalbimizi dininde sabit kılsın inşaAllah.
UNUTTUK MU?
Toplum baskısı altında kalan, toplumun içinde kaybolup giden, herkes nereye gidiyorsa ben de oraya giderim diyen kardeşlerime sesleniyorum! Çoğunluğun gittiği yol doğru olan yol olmayabilir dön bak kendini sorgula, de ki ‘Bu gidiş nereye?’ Unutuyoruz bilakis unutturuluyoruz.. Bizler bu dünyayla sınırlı değiliz. Dünyaya gönderiliş amacımız okulu bitirip mesleğimizi elimize alıp çok paralar kazanmak değil. Lüks evlerde yaşayıp lüks otomobillerde gezmek değil. Kıyafetlerinin ve bulunduğun mevkiinin ederini gösterdiği toplum içinde kişiliğinin kaybolmuş olması seni rahatsız etmiyor mu? Senin değerin Allah(c.c) katında paha biçilemezken insanların kurduğu düzenin nazarında değersizleştirildiğini görmüyor musun? Uyanalım bu dünya bir amaç değil araçtır ahiret yolunda… Bu dünyadan sonra yanımızda götüreceğimiz tek şey ‘salih amellerimizdir’. Aklımızı kullanıp düşünelim ve silkelenelim. Bu yanlış yolun ve gidişlerin arkasına bir de sen takılma, çek kurtar kendini ve yalnız olsan da çekinme çünkü muhakkak ki yolun sonunda kazanan sen olacaksın!